Meaning

The beauty of fragrance 
สวยทั้งรูป ยิ่งจูบยิ่งหอม
    Damask rose หรือกุหลาบมอญ มีอีกชื่อภาษาไทยที่มักได้ยินในงานวรรณคดีว่า ยี่สุ่น สตรีใดอนงค์งามพิลาสล้ำอาจสวยแต่รูปจูบไม่หอม ทว่าดอกไม้สีสดกลีบซ้อนหนาสายพันธุ์นี้กลับงามทั้งรูป ไม่ต้องจูบพิสูจน์ทั่วโลกก็รู้ถึงกิตติศัพท์ความหอมที่นำไปกลั่นเป็นน้ำมันดอกกุหลาบสำหรับเครื่องหอม คนโบราณมีบ้างที่ตั้งชื่อบุตรสาวว่ายี่สุ่น กวีเอกแห่งแผ่นดินอย่างสุนทรภู่เองก็เคยกล่าวถึงไม้ดอกชนิดนี้ไว้ในผลงานถึงสองเรื่องคือ “สารภียี่สุ่นพิกุลเกด กระถินเทศกระทุ่มดอกออกไสว” ในพระอภัยมณี และ “ยี่สุ่นแซมแกมกับชมพู่เทศ  การะเกดชุมแสงทั้งสร้อยสน” จากพระลักษณวงศ์

But no such roses see I in her cheeks
แก้มกานดาใช่ว่าเรื่อดังกุหลาบ
    ในบทกวี Sonnet 130 อันโด่งดังของ William Shakespeare ที่เขียนถึงหญิงผู้เป็นที่รัก ผ่านกลวิธีพรรณนาเปรียบเทียบว่าหญิงสาวไม่ยักจะงามเหมือนความงามที่กวีมักใช้เปรียบเปรย ดังเช่นท่อนหนึ่งที่กล่าวว่า “I have seen roses damasked, red and white,  But no such roses see I in her cheeks;” (ข้าเคยยลกุหลาบงามทั้งแดงขาว ชมพูพราวมิปรากฏบนปรางแก้ม) หรือกล่าวอีกแบบก็คือ กวีเคยเห็นทั้งกุหลาบมอญ กุหลาบขาวและกุหลาบแดง แต่สีของกุหลาบเหล่านั้นก็ไม่เห็นเหมือนสีบนแก้มหญิงผู้เป็นที่รัก เพราะการเปรียบเปรยเหล่านั้นล้วนเป็นเท็จ (โดยปกติเป็นไปไม่ได้ที่ใครจะมีดวงตาเหมือนดวงตะวัน มีผิวขาวเหมือนหิมะ หรือแก้มแดงดังกุหลาบ) แต่เธอนั้นคือความจริง