https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Birth_of_Venus.jpg

    เรื่องราวของดอกไม้และหัวใจที่แตกสลาย

    นอกจากกุหลาบจะเป็นดอกไม้ประจำเดือนมิถุนายนแล้ว ดอกกุหลาบสีแดงยังถูกใช้เป็นตัวแทนของความรักร้อนแรงและแสนหวาน ซึ่งตรงกันข้ามกับตำนานกำเนิดของดอกไม้ชนิดนี้ เพราะไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวแบบไทยใน ‘มัทนะพาธา’ หรือตำนานเทพปกรณัมแบบกรีก กุหลาบกลับเป็นดอกไม้ที่มีต้นกำเนิดจากความโศกศัลย์ในรักไม่ต่างกันสักเท่าไร

    ในเรื่องมัทนะพาธา เหตุเกิดเมื่อเทพธิดามัทนาผู้อยู่ในสวรรค์ไม่ยอมรับรักจอมเทพสุเทษณ์ นางจึงโดนสาปให้ลงมาเกิดเป็นดอกกุหลาบ โดยจะกลายร่างเป็นคนได้เพียงหนึ่งครั้งทุกวันเพ็ญ และจะกลับเป็นคนเช่นเดิมได้ก็ต่อเมื่อมีความรัก ต่อมาเมื่อท้าวชัยเสน กษัตริย์แห่งหัสตินาปุระ เข้าป่ามาล่าสัตว์และพบรักกับนางมัทนาเข้า จึงพานางกลับเข้าเมืองไปเป็นชายา ทว่านางมัทนากลับโดนมเหสีของท้าวชัยเสนใส่ร้ายว่าคบชู้ และยุให้สั่งประหารนางเสีย หากบ่าวไพร่ก็ช่วยเหลือจนนางรอดชีวิตกลับมาในป่าได้

    นางมัทนาเศร้าเสียใจอย่างหนัก จึงทำพิธีบูชาขอความช่วยเหลือจากสวรรค์ จอมเทพสุเทษณ์ได้ยินเข้า จึงยื่นข้อเสนอให้นางรับรักพระองค์แล้วจะแก้คำสาปให้ แต่นางยังยืนกรานตอบปฏิเสธ จอมเทพจึงกริ้วและสาปให้นางกลายเป็นกุหลาบอย่างถาวร เมื่อท้าวชัยเสนตามมาและรู้ความจริง ก็โศกเศร้าเสียใจ และขุดต้นกุหลาบกลับไปปลูกในพระราชวัง ฤาษีกาละทรรศินซึ่งเป็นผู้พิทักษ์นางมัทนา จึงประสาทพรมิให้กุหลาบนั้นโรยราและขอให้สืบวงศ์ต่อไปโดยไม่สูญพันธุ์ เพื่อให้ความสวยและกลิ่นอันหอมหวานช่วยรังสรรค์ความสุขต่อผู้คนตราบนิรันดร…

    ส่วนตำนานฝั่งกรีกนั้นกล่าวว่า อโฟรไดท์ (Aphrodite) หรือที่หลายคนรู้จักกันในนาม ‘วีนัส’ เทพีแห่งความงามและความรัก ได้ไปพบกับทารกชายหน้าตางดงามหมดจดนอนอยู่ในต้นไม้ใหญ่ พระนางจึงตั้งชื่อให้ว่า ‘อโดนิส’ และนำเด็กชายไปฝากไว้กับเทพีเพอร์เซโฟนี่ มเหสีของเทพผู้ปกครองขุมนรก ให้เป็นผู้เลี้ยงดูอโดนิสจนเติบใหญ่กลายเป็นชายหนุ่มผู้หล่อเหลางดงามยากจะหาผู้ใดเปรียบ จนเพอร์เซโฟนี่นั้นทั้งหลงรักและหลงใหลในตัวอโดนิส 

    ในกาลต่อมา อโฟรไดท์เดินเล่นอยู่ในป่าและบังเอิญพลาดไปโดนศรของคิวปิด และดันไปพบกับอโดนิสที่เข้าป่ามาล่าสัตว์พอดี ด้วยฤทธิ์แห่งศรรัก พระนางจึงรุดไปขอตัวอโดนิสคืนจากเพอร์เซโฟนี่ จนเกิดการชิงรักหักสวาทของสองเทพีผู้ปรารถนาชายเดียวกัน ร้อนถึงราชาแห่งเทพต้องมาเป็นผู้ตัดสินคดีความ เรื่องจบลงตรงที่ในหนึ่งปี อโดนิสต้องใช้เวลาอยู่กับสองเทพีคนละสี่เดือน ส่วนที่เหลือนั้นให้เลือกได้ตามใจ ซึ่งชายหนุ่มก็ขอใช้เวลาอยู่กับอโฟรไดท์ (บางตำราผูกโยงเรื่องนี้ว่า เนื่องจากอโฟรไดท์เป็นเทพีแห่งความสมบูรณ์และการถือกำเนิด ช่วงที่อโดนิสไปอยู่กับเพอร์เซโฟนี่จึงทำให้อโฟรไดท์โศกเศร้าหดหู่เป็นอย่างยิ่ง ส่งผลให้เกิดสภาพอากาศที่แห้งแล้งเยียบเย็นเหมือนภายในจิตใจของพระนาง และนั่นคือกำเนิดของฤดูหนาวบนโลกนี้)

    เรื่องคงจบแบบดี ๆ ถ้าอโฟรไดท์ไม่ได้เป็นเทพีผู้มีชู้รักมากมาย และนั่นทำให้พระนางกังวลว่าจะเกิดเรื่องร้ายกับอโดนิสหากอยู่ไกลหูไกลตา โดยเฉพาะในยามที่เขาเข้าป่าไปล่าสัตว์  แล้ววันที่อโฟรไดท์กลัวก็มาถึง เมื่อเอเรส (Ares) ชู้รักซึ่งเป็นเทพแห่งสงครามรู้เรื่องของอโดนิสเข้าจนเกิดความหึงหวงไม่พอใจ จึงแปลงร่างเป็นหมูป่าเพื่อล่อให้อโดนิสตามไล่ล่า แน่นอนว่าชายหนุ่มผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ตกหลุมพรางอันแยบยล และออกตามล่าหมูป่าอย่างไม่ลดละ เมื่อสบจังหวะ เอเรสในร่างหมูป่าจึงสังหารอโดนิสจนตาย 

    ทันทีที่อโฟรไดท์รับรู้เรื่องร้าย ก็เร่งรุดมายังร่างไร้วิญญาณของสุดที่รักด้วยความเศร้าสุดประมาณ นางร้องไห้พลางอธิษฐานขออย่าให้วิญญาณของชายผู้เป็นที่รักต้องหายและจมดิ่งสู่ยมโลก หากขอให้เขาไปเกิดเป็นบุปผาแสนงามที่จะทำให้นางระลึกถึงรักนี้ได้เมื่อมองเห็นในทุกครา… เมื่อน้ำตาแห่งความรักของพระนางได้หยาดหยดลงผสานกับโลหิตสีแดงฉานซึ่งหลั่งไหลออกมาจากร่างของอโดนิส ก็พลันเกิดเป็นดอกกุหลาบที่มีสีของโลหิตผุดขึ้นมา และนับแต่นั้น กุหลาบแดงจึงกลายเป็นตัวแทนของความรัก เสน่หา และความหลงใหล

    ตำนานการเกิดกุหลาบนั้นยังมีอีกหลากหลาย เกือบทุกเรื่องล้วนมีจุดจบที่ไม่สมปรารถนา แต่เกิดขึ้นเพราะความรักสุดซึ้ง กุหลาบแดงจึงเป็นดอกไม้ซึ่งแม้จะเกิดจากความรวดร้าวผิดหวัง หากก็ยังทรงคุณค่า และเปี่ยมไปด้วยมนตราจากเรื่องราวรักแท้